ART: Action | BAG: Pieces
16:00 uur. Daar stond ik dan. Oog in oog met dit stukje pracht. De wereld veranderde in een roze fantasie wereld. Overal wolkjes en sprankelende glitter fonkjes. In dat ene moment was mijn wereld eventjes veilig, was er overal vrede en stond de tijd even stil. Voelde het alsof alles op zijn plaats was, alles was zoals het voorbestemd was. De wereld was goed.
16:05 uur. Gedachtes vlogen door mijn hoofd. "Laat haar staan". "Je hebt net zo goed lopen sparen", maar het was al te laat. Ik was zojuist verliefd geworden op een tas. En ook al had ik met mezelf afgesproken minder geld uit te geven, ik moest en zou deze tas hebben.
16:07 uur. En hallo, ik heb deze tas écht nodig, écht. Laatst dacht ik nog; had ik maar een kleine zwarte handtas, dat zou het leven zoveel gemakkelijker maken.
16:09 uur. Nee wacht, ik wil dit niet. Ik wil trots op mezelf kunnen zijn, en mijn spaarrekening laten groeien. Maar..
16:15 uur. Nee, nee, nee, geen ge- "maar". Schouders naar achter, borst naar voren. Laat zien dat je sterker bent dan deze verleiding. En zo gebeurde het.. Ik liep de winkel uit, weg van deze fantasie.
21:27 uur. Een aantal uren verstreken. Ik was inmiddels weer thuis, en had mij rustig in bed genesteld. Nog even tijd voor een tas. Huh, wat zei ik net? Tas? Focus focus. Film. Nog even tijd voor een film. De avond vorderde en ik werd alsmaar onrustiger. Die tas was alles wat ik zocht. Of nou ja, voor zover ik iets zocht dan. Deze tas had iets magisch.
22:14 uur. Nog meer tijd verstreek. Nog onrustiger. Wat als iemand anders dit prachtig pareltje nu thuis heeft liggen? Wat als..?
22:15 uur. That's it. Deze tas was perfect. Desnoods werk ik komende week wel wat meer om het weer in verhouding te brengen, of koop ik wat minder eten als ik moet lunchen. Ik heb het er allemaal voor over, als ik die tas maar in m'n handen kan krijgen. Ik ga hem kopen. Morgenvroeg.
23:18 uur. Maar wat als écht iemand anders hem al heeft gekocht? Relax, relax. Als het voorbestemd is, zal jij morgen deze tas in je handen hebben. En met deze woorden viel ik een tijdje later gerust in slaap.
09:00 uur. De wekker gaat. Vandaag is de dag! Snel ontbijten en klaarmaken, en op naar de winkel!
10:02 uur. Ik kan soms zóooooo sloom zijn als ik haast heb. Goed. Hup, de fiets op.
10:17 uur. Aangekomen in de stad. Het moment van de waarheid is aangebroken. Mijn hart bonkt nét ietsje harder als normaal, wanneer ik mijn fiets voor de winkel neerzet.
10:18 uur. Ik loop naar de achterkant van de winkel, daar stond hij gister. Vandaag ook hopelijk? Ja! Ja! Ik knipper nog even met mijn ogen om te kijken of het echt zo is, en knijp nog even in mijn hand om er zeker van te zijn dat ik niet droom. Maar het is allemaal echt.
10:19 uur. Daar sta ik. Oog in oog met dit stukje pracht. Schouders recht, borst naar voren. Tijd om naar buiten te gaan, maar deze keer eerst nog even langs de kassa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten