dinsdag 28 augustus 2012

PERSONAL | Ongemakkelijkheid en goede voornemens


Daar zit je dan. Ja inderdaad, achter de kassa. Heerlijk aan het werk, en dan.. Dan komt dat moment dat je een bekende ziet. Een bekende als in 'hé, met jou zat ik toch in de kleuterklas?'. Maar de kleuterklas is al best lang geleden, dus ga je twijfelen. Twijfelen of het hem wel echt is. En terwijl je door scant verzin je allemaal scenario's in je hoofd. Wat als ik het aan hem vraag, maar hij helemaal niet op die school heeft gezeten? Wat als hij mij totaal niet herkent? Dat is best ongemakkelijk.

Meer scenario's. Nu de wat positievere. 'Wat als ie me wel herkent?' 'Ach waarom ook niet, zo vaak doet ie hier vast geen boodschappen'.

En toen ik me er dus eindelijk toe had gezet om aan hem te vragen of die op die en die school zat, was het bonnetje al geprint, had ik hem nog een fijne avond gewenst, en was hij al weg.

Dat gebeurt. Soms.

Vervolgens komen de scenario's dat je hem de volgende keer als je hem ziet wel aanspreekt. En dat je er dan niet lang over na gaat denken. En blabla. Goede voornemens, we kennen ze allemaal.

Goede voornemens kan ik meteen weer aan deze dag koppelen. De eerste schooldag. Iedereen is nog helemaal gemotiveerd, maakt zijn huiswerk, heeft grote plannen. Ouders die nog tevreden zijn met hun kinderen. Dat is ook een moment. Een moment wat scenario's op kan leveren, 'dit jaar gaat het beter, als ik me hier maar aan houdt', 'dit jaar ga ik niet zoveel snoepen', 'dit jaar spijbel ik niet bij de sportlessen'. Maar we weten het allemaal, een moment gaat voorbij. En voor je het weet is het weer zover.

Dus terwijl ik nu nog ijverig bezig ben met mijn huiswerk, denk ik maar aan deze quote. Nieuw schoolmotto? Voor een moment dan.

It does not matter how slowly you go, so long as you do not stop.

donderdag 23 augustus 2012

PERSONAL | Put them down on paper

Weten jullie nog dat ik in zo'n 'ik verveel me' -  bui, een post heb geplaatst over het 'avonturenboekje'? Het was een plan om een soort scrapbook te maken van vet interessante dingen die ik meemaak in mijn leven. Dat plannetje was natuurlijk helemaal verwaterd, en ondanks dat ik al bezig was met het sparen van leuke foto's, plaatjes en andere dingetjes, bleek er geen tijd te zijn om even een winkeltje binnen te stappen en echt een boekje te kopen.

Dingen gebeuren bij mij wel, alleen wat later. Dus bleek er vandaag wél tijd te zijn om een winkeltje binnen te stappen. Gewoon de Hema, en het is ook gewoon een simpel notitieboekje. Ik heb hem ook in de kleine variant, deze is alleen bedoeld voor quotes. Jup, ik verzamel inderdaad quotes. Dus als je nog een leuke hebt.. ?

We wijken te ver af van het onderwerp. Avonturenboekje. Dus. Alle avonturen van dit schooljaar, inclusief vakanties, hoogtepunten, spontane acties en leuke herinneringen komen erin. En ja hij ziet er inderdaad nog heel erg saai uit, maar daar gaat natuurlijk, ooit, verandering in komen. Het idee is om over een jaar, als deze blog dan hopelijk nog bestaat, jullie het eindresultaat te laten zien.

Als je naar de Hema gaat, kun je natuurlijk niet alleen met een notitieboekje de winkel uit lopen. Ik werd verliefd op dit schattige armbandje. Ik koop echt nooit sieraden bij de Hema, maar kon deze toch echt niet laten liggen. Sorry (inhoud van m'n) portemonnee.

donderdag 16 augustus 2012

PERSONAL | Sneek peek: my own webshop.

Okeee mensjes, nadat ik dik heb geklaagd over het werken in de supermarkt, kwam een vriend met het idee om een webshop te beginnen. Hoe idioot. Maar, misschien toch ook wel heel erg gaaf! Ik ben er nu een paar dagen mee bezig, en zit er hard overna te denken om deze stap echt te gaan zetten!

Maar, om dit hele idee werkelijk te maken, heb ik daar jullie hulp voor nodig! De naam staat namelijk vast, en kan zo ook gekoppeld worden aan deze blog. Maar het logo nog niet. Ik heb deze nu wel ontworpen, maar kan niet echt kiezen. Zoals gewoonlijk.

Dusss, kiezen maar! En misschien hebben jullie nog tips, opmerkingen? Iets?


                                                                          Deze?



Of deze?

dinsdag 14 augustus 2012

LIST | Work - frustration

Okee ik geef toe, ik was koppig. Iedereen zei al dat ik het bliepen achter de kassa bij de C1000 op een gegeven moment echt niet meer leuk zou vinden, maar ik hield vol. Wat is er nou leuker als een een beetje scannen, een beetje praten met mensen, en geld beheren? De wereld leek wel helemaal voor me open te gaan. Tot vandaag. Er is enige frustratie die ik toch echt zal moeten uiten op deze blog. Mijn excuses alvast.

Dat ik achter een kassa zit, en het enige wat ik op een dag doe een beetje scannen is, wil niet zeggen dat ik dom ben. Dus als ik een keer 1 seconde langer nadenk over het wisselgeld, dan je had verwacht, wil dat nog niet zeggen dat dit werk te moeilijk voor me is.

Als je ongesteld bent, en je dus bij de kassa komt met een lading tampons en maandverband, ga dan niet chagrijnig lopen doen als ik het bonnetje per ongeluk al heb weggegooid. Het is echt een tip om je man, of vriend, dit te laten kopen, die zijn wel in voor een praatje als hun vrouw alleen maar kan 'mokken' en huilen. En ja, het is ongemakkelijk als je aan komt lopen met een zwangerschapstest of condooms.

Als een artikel niet scant, is het echt niet meer grappig als je zegt dat het dan maar gratis is.

Als de boodschappen toch duurder zijn dat je verwacht, nee, dan krijg je het echt niet voor minder mee. Afdingen doe je maar op de markt.

Ik veeg soms, en er ligt dan een hoopje op de vloer. Expres op een afgelegen plek, zodat je er niet doorheen hoeft te lopen. Loop er dan dus ook niet doorheen! En ook als we net hebben gedweild, en de vloer dus nat is, zou het fijn zijn als je er niet doorheen loopt.

Zware boodschappen horen voor aan op de band, en de lichte dingen achteraan. Als je dat niet doet, krijg je een ophoping of geplette zakken chips etc. En ondanks dat ik vraag of je een nieuwe wilt, wil ik je dat helemaal niet geven.

Er bestaan papiertjes die je als boodschappenlijstje kan gebruiken, zodat je niet alles hoeft te vergeten. Als je dus je hele inhoud van je karretje of mandje al op de band hebt neergelegd, en je zegt dat je nog iets bent vergeten, negeer ik je.

Als ik vraag of je het bonnetje wil, kun je ja of nee zeggen. Bedenken kan, maar niet als ik het bonnetje al in de prullenbak heb gegooid. En geloof me, ik kan snel gooien.

De winkel is om 8 uur geopend, als je dan binnen 1 minuut bij de kassa staat, kan het zijn dat alles nog niet helemaal is opgestart. Verder sluit de winkel om 9 uur. Het zou dus fijn zijn als je niet om 1 voor 9 nog eens binnenkomt en je hele weekendboodschappen bij elkaar gaat zoeken.

Ja ook bij een grote supermarkt als de C1000 kunnen de tasjes wel eens op zijn, en die komen echt niet opeens tevoorschijn als jij dat wilt.

Aanbiedingen staan óf aangegeven bij de producten, óf staan in het foldertje. Staat het er niet bij? Dan is er dus geen aanbieding.

Wegen moet op een weegschaal, niet bij de kassa. In ieder geval niet bij de C1000, de AH kan dat inderdaad wel ja.

Maar we zetten door. We hebben het geld nodig, en de ervaring is ook mooi meegenomen. Gelukkig zijn daar nog de gezellige collega's! Als ze tenminste niet ook in zo'n 'frustratie bui' zitten... We tellen tot 10, en dan gaan we morgen gewoon weer heerlijk van 8 tot 5 werken.


Keep calm and carry on.


donderdag 9 augustus 2012

BAKING | Chocolate sin

Heel heel soms heb je zo'n dag in de vakantie dat je even niet meer weet wat je moet doen. Zo'n dag had mijn broertje vandaag. Hij kwam op het idee om arretjes cake te maken. En dat is het zondigen waard! Arretjes cake is een cake van biscuit, onder gedoopt in chocola. Hmmm.

Mijn moeder heeft in haar kookboek nog een recept van mijn oma staan, en die wordt vandaag met jullie gedeeld. Simpel, het ziet er niet uit, maar oh zo lekker!

Wat je nodig hebt? 180 gram theebiscuit, 400 gram melkchocolade (puur kan natuurlijk ook, en meer als 400 gram is nooit erg), een beetje boter.

Wat moet je doen? Eerst even de cake vorm invetten, en dan de biscuit verbrokkelen. Wij hebben het verbrokkelen deze keer gewoon met de hand gedaan, maar het is ook heel handig om de biscuit in een plastic zakje te doen, en er dan met een taart roller over heen te rollen, dan wordt de cake wat fijner. Vervolgens moet je de chocola smelten, au bain marie is het makkelijkst. Als de chocola eenmaal gesmolten is, doe je de verbrokkelde biscuit erbij, en roeren maar! Het mengsel moet daarna in de cake vorm, een beetje aandrukken, en vervolgens een uur in de koelkast.
Snij de cake in plakjes, ja dat brokkelt ja, en.. smullen maar!

Tips

  • Smelt nog wat extra chocola, en smeer dat nog over het mengsel heen voordat je hem in de koelkast zet.
  • Lekker met een bolletje ijs, of twee.
  • Het leukste werkje; de schaal uitlikken.



zondag 5 augustus 2012

PICTURE IT | The first impression

Hele dagen en nachten liggen woelen, slapeloos. Want wat moet je nou weer zonder je blog op vakantie? Gelukkig zijn we weer helemaal terug, en schrijven zullen we!

Toen we aankwamen op de camping, bleek er op de camping voor bijna alle providers geen bereik te zijn. En natuurlijk zat mijn provider er ook tussen. Back to the prehistorie dus. Met de verwachting dat ik ongeveer na een dag gillend gek zou worden, is het uiteindelijk toch nog best wel goed gegaan. Het viel allemaal hartstikke mee. Eerlijk gezegd vond ik het wel lekker om niet de hele tijd met een mobieltje te hoeven rondlopen. Geen verplichtingen meer. 

Tijdens de vakantie stond de 'first impression' best wel centraal. Alleen al met het bergen beklimmen, 'het is zoooooo hoog!', en uiteindelijk viel het hartstikke mee. En ook het weer. Als ze zeiden dat het bewolkt zou worden, met wat regen, scheen gewoon de hele dag de zon, en kwam er af en toe een wolkje voorbij. 


De first impression, geleid door onze vooroordelen en verwachtingen. Wat zou het toch handig zijn als we dit als mensen niet hebben. Gewoon zien wat op je afkomt. Mensen eerst goed leren kennen, en daarna misschien iets van 'kritiek' leveren. Dingen kunnen zo erg anders lopen dan je had verwacht, of misschien wel had gehoopt. Een wijze les op de camping.. dat hadden we toch niet verwacht!