maandag 31 december 2012

DIY | Een pot vol goeds.

Tsjongejonge, dr komt geen eind aan met dat bloggen van d'r. In nog geen twee weken wel 4 posts, ik zal jullie voorlopig maar even met rust laten. Gelukkig blijven jullie zelf de keuze te houden om wel of niet te kijken en te lezen..

Maar goed, wat ik dus had gevonden. Internet surfend kwam ik op een of andere site met een plaatje waarop echt een geweldig idee stond. Misschien een beetje psychologisch, maar ach, we moeten alles toch een keer geprobeerd hebben in het kader van 'yolo'. Oké hier komt het.

Wat heb je nodig?
- Eén jaar
- Potje/vaasje/doosje
- Pen of potlood
- Notitie blaadjes

Wat is het idee?
Over precies 24 uur is het 2013. Een nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Elke keer als er iets goeds, leuks, moois gebeurt het aankomende jaar, pak je een notitie blaadje. Je schrijft erop wat er is gebeurd en je stopt het in de pot. Het kan natuurlijk ook iets anders dan een notitie blaadje zijn, gewoon meteen de herinnering, zoals een bioscoop- of een treinkaartje. Op oudejaarsdag (volgend jaar dan) kun je de pot legen, en kun je teruglezen wat voor leuks er allemaal is gebeurt afgelopen jaar. Heel wat makkelijker als een heel dagboek bijhouden, dus mijn pot staat al klaar. Doe je mee?

vrijdag 28 december 2012

LIST | H&M Wishlist.

De nieuwe H&M catalogus lag weer in de bus, en dat betekend weer eindeloos bladeren. Onder het genot van een kopje thee uiteraard. Nou okee, zo ging het deze keer niet helemaal. Vakantie betekend druk zijn, maar nooit te druk om (bijna) elke dag alle kledingsites in de gaten te houden. Zodoende kwam ik dus op de nieuwe collectie. Ondanks dat de inhoud van mijn bankrekening me in de steek heeft gelaten, hebben we toch even een wishlist gemaakt.


1. Sweater 4,95
2. Jack 39,95
3. Blouse 14,95
4. Tas 29,95
5. Jack 49,95
6. Laarzen 39,95
7. Halsketting 9,95
8. Nagellak 3,95
9. Rok 9,95

woensdag 26 december 2012

PERSONAL | Irritante ballonnen & jeugd sentiment.

Ondertussen zijn sinterklaas & 1e kerstdag zijn alweer voorbij, net als de duizenden verjaardagen hier in dit huis. December zal altijd de maand van de feesten en verjaardagen blijven, maar ik heb er niks op tegen. Aangezien het alweer de 26e is vandaag, is er ook alweer bijna een einde gekomen aan december. Dat betekend bijna januari, en een heel nieuw jaar wat er aan zit te komen, samen samen met alle goede voornemens. Sporten, minder koekjes en snoepjes naar binnen werken, goeie cijfers halen.. en ga zo nog maar even door. Gewoon het standaard lijstje, en waar natuurlijk ook weer niet zo veel van terecht komt.

Al die verjaardagen van broertjes brengen niet alleen veel taart en irritante ballonnen, maar ook cadeautjes en cadeaubonnen. Cadeaubonnen van de intertoys. Zie je het al voor je? Met een kleine dreumes, van zo'n 5 of 6 jaar, tsja zelfs als ze net jarig zijn geweest is het hartstikke lastig om die leeftijden te onthouden, in zo'n gigantische winkel vol met heilig speelgoed, en nog een tiental aantal smekende kinderen. Helemaal hysterisch werd dat kind, en maar heen en weer rennen. En dan wou die weer dit, en dan weer dat. En ik moest mee. Allemaal jeugd sentiment. De meisjes-speelgoed afdeling sprong natuurlijk weer meteen in het oog, want om al dat roze spul kun je niet heen. Dat ik vroeger toch helemaal fan was van al die barbie's en poppen. En heel toevallig stond mijn basisschool juf daar ook, ze zal wel gedacht hebben. "Nog steeds niet een beetje volwassener geworden?"

Na zo'n 2 uur in die winkel door te hebben gebracht, een hoofdpijnaanval te hebben gekregen van de muziekjes die het een en ander speelgoed uit blèrt, het blijft tenslotte leuk om op al die knopjes te drukken, en een aantal Cars - spulletjes rijker te zijn, konden we weer terug naar huis. Thuis verdwenen de nieuwe spulletjes weer op zijn kamer, gepropt tussen de andere tientallen autootjes en ander spul, klaar om een spelletje op de iPad te spelen. De jeugd van tegenwoordig. 

woensdag 19 december 2012

PICTURE IT | Fotodagboek als verstop-theorie.

Op de een of andere manier zijn toetsweken gewoon niet goed opgevoed. Het ene moment denk je rustig je gangetje te kunnen gaan, met af en toe wat schoolwerk, maar met voor de rest zeeën van tijd, alles gaat goed, brave toetsweek. Maar dan.. Staat ie daar opeens voor de deur, de brutaliteit! En als je hem dan vriendelijk verzoekt om weg te blijven, dan luistert ie natuurlijk niet. Nee hoor, opeens was het zover.

Afgelopen vrijdag begon die toetsweek dan, een prachtige start gemaakt met een depressief makende wiskunde toets. En laten we nou net meemaken dat het rekenmachientje er ook nog eens mee stopt, net als je de toets bent begonnen. Hoe ik die toetsweek uiteindelijk toch nog overleeft heb, heb ik hier al eens beschreven, bomvol met tips.

Toetsweek is de ideale week van het uitstellen, dus ik ben mij als een soort van fotograaf gaan verstoppen voor de toetsweek. Kan dat? Ik heb geen idee, maar we doen wel even alsof. Een heel toetsweek-fotodagboek, speciaal voor de mensen die zich vervelen en zin hebben om plaatjes te bekijken. Het is tenslotte vakantie, dus we hebben zeeën van tijd! En voor degene die morgen toch nog een toets hebben; dan kun je dit stukje tekst voor het uitstellen gebruiken en heel veel succes nog met leren!

Van links naar rechts:

1. Zoals je ziet begon de toetsweek met een prachtige motivatie. Deze keer was het zelfs zóver gekomen dat ik mijn computertje had ingepakt, met daarop een papiertje dat ik echt absoluut níet op Facebook of Twitter mocht kijken.
2/3. Maar goed, na die verschrikkelijke wiskunde toets moest alle stress er toch even uit. Laat youtube daar nou even ideaal voor zijn. En na een leer ontwijk-tocht door het huis vond ik de oude gitaar van mijn moeder. Gitaar spelen en Christine heten gaat niet helemaal samen, maar een leuke poging was het wel.

4. Mijn moeder was ook heel blij met me deze toetsweek, want koken kan in dit rijtje niet ontbreken.
5. In de toetsweek sluit ik mezelf altijd af op m'n kamertje, en ondanks dat ik had afgesproken met mezelf om mijn mobieltje er niet bij te pakken, kon ik mezelf natuurlijk niet inhouden. Brabbel-buien tegen zo'n Siri ding brengt echt leuke uitkomsten.
6. Niet alleen mijn moeder was blij met me, maar ook de kerstman. En ook al bestaat hij natuurlijk helemaal niet, hij zal het vast leuk hebben gevonden dat het kerst-sfeertje ook in dit huis weer compleet is. Zo. Weer een uur niet hoeven te leren.

7/9. Internet-shoppen. Onmisbaar in een toetsweek. Punt.
8. Leren bij kaarslicht geeft rust, totdat je met de kaarsjes gaat spelen. Op zich is het niet een aanrader om je markeerstift boven het vuur te houden. Het plastic smelt, en de stift is uitgedroogd. Gelukkig is deze groene markeerstift helemaal niet zo mooi, en doet de roze het nog.

donderdag 6 december 2012

PERSONAL | Wannabe James Bond in een lesauto.

Nadat de telefoon was gegaan voor het maken van een afspraak voor de eerste rijles, begonnen mijn knieën toch eigenlijk wel een beetje te trillen. Best wel spannend. Vandaag was dan die de dag van de gemaakte afspraak, de eerste rijles. De zenuwen begonnen toch wel een beetje op te spelen naarmate de dag vorderde. Wat als het fout gaat? Wat als ik per ongeluk het stuur los laat en er daar prompt een auto staat? Zulke vragen schoten door mijn hoofd.

Mijn ouders zijn natuurlijk ook weer heel typisch. De lesauto kwam aanrijden, en ze begonnen spontaan te joelen en te klappen. Geweldig. Maar daar gingen we hoor, eerst maar eens op naar het industrieterrein. Rondjes rijden, knipperlicht aan en uit, sturen, gas geven, remmen, schakelen, rotondes.. We hebben het allemaal gehad.

Op een gegeven moment zat ik natuurlijk weer een beetje weg te dromen. Ik begon me net een beetje als James Bond te voelen. Elke beweging die je kon maken, kon iets groots aanrichten. Wie weet kan dat paaltje wel een gigantische explosie aanrichten, je weet maar nooit. Ondertussen steeds sneller en sneller. Met de normale 10 km/uur op mijn oude vertrouwde fietsje, was die 60 km/uur toch opeens wel snel. En dat alles met de thema song in m'n hoofd.

Helemaal in dromenland dus, maar toen verscheen er opeens een kat. Helemaal uit het niets.. Hoppa, stuur werd natuurlijk snel overgenomen. Gelukkig leeft de kat nog, en hoefden we hem niet te begraven. We waren in ieder geval weer even terug in de realiteit.

Dus alles staat nog, geen explosies, geen mensen die zijn aangereden. Dat valt nog best mee voor een meisje met blonde haren hè. En wat was het super geweldig! Nooit gedacht dat ik het zo leuk zou gaan vinden. Op naar die tweede les! En tot dan? Ik kan de hele wereld aan. Net als James Bond.

maandag 26 november 2012

PERSONAL | Deze kip heeft overduidelijk obesitas

De bekende etensgeluiden zoemden ook deze avond weer rond in ons huisje. Schrans hier, schrans daar. Deze avond stond er zo'n kip op het menu. Niet zo'n kipfiletje, die al helemaal van zijn huid en botten ontdaan is, nee, een echte hele kip. Met aardappeltjes, bloemkool en jus. Normaal eten we dit nooit, maar mijn moeder at niet mee. En dat was dus de reden waarom we dit aten, want mijn moeder kan er niet tegen om een hele kip weg te 'bouten'.

Het eten van zo'n kip haalt echt de innerlijke oerman in je naar boven, of in mijn geval de innerlijke oervrouw. Botjes klauwen enzo. Maar helaas, mijn vader en broertjes denken humor te hebben. 'Deze kip heeft overduidelijk obesitas'. 'Kijk dit kippetje leefde gister nog, en nu huppelt ie rond in m'n mond'. 'Hé pap, is dit nou z'n knie?' 'Pap, pap, pap, kijk ik zie z'n hart.'

Ergens is dat natuurlijk ook wel humoristisch enzo, maar mijn trek kromp met grote percentages elke keer als er zo'n opmerking werd gemaakt. Bij elke hap die ik nam zag ik het hele leven van de kip in flitsen voorbij komen. Een lief kippetje die uit een ei kroop, of kraakte, vervolgens met dwarrelende en vrolijke muziekjes op de achtergrond vrolijk rond 'pok pok pokte' (want dat is toch het geluid wat een kip maakt, toch?). Vervolgens een lievige relatie kreeg met een haan, 'kukeleku', en kleine kuikentjes kreeg, maar net op het moment dat ook deze eieren uitbraken, geslacht werd. Zielig zielig zielig.

Maar ja, we eten maar gewoon het bordje leeg. En verder zal ik jullie de foto's van de kip besparen.

dinsdag 20 november 2012

TRIPS | Avontuurlijke reis

Met een kopje thee in de hand op reis. Dat is één van de vele fijne dingen aan de winter. Of herfst, want het is nog niet officieel winter.

Waar gaan we dan naartoe? Want het is buiten koud. En koud is niet fijn. En dat ene kopje thee houd je natuurlijk ook niet echt warm. Dus we blijven binnen. We gaan binnen op reis. En niet zeggen dat je niet binnen op reis kan, en dat je al je hele huis van binnen en buiten kent, want je kan zeker wel binnen op reis.

Je moet wel eerst even je computer opstarten. En dan ga je naar youtube. Ik ben ervan overtuigd dat je op avontuur reis kan op youtube. Steeds verder doorklikken naar andere leuke en mooie nummers. En dan, precies op dat moment dat je een heel gaaf nummer hebt gevonden.. Op dat moment zit je in een andere wereld.

En als je in een andere wereld zit, dan ben je op reis geweest, of ben je op reis. In een andere wereld zijn er andere dingen mogelijk. Zijn er misschien wel andere mensen, maar dat ligt dan weer net aan je fantasiegehalte.

Op je eigen reis, in je eigen fantasie, met je eigen kopje thee. Alles mag en kan je verder zelf beslissen. Met dit ene kopje thee, en die ene klik, zit je zometeen misschien wel op het strand. Of tussen de Afrikanen. Je weet maar nooit.

Ik ga zo ook maar eens op reis.. Eerst maar even mijn kopje thee klaarmaken.

maandag 12 november 2012

PERSONAL | Wie ben jij?

Zodra je nieuwe mensen leert kennen, komen daar de vragen als; 'Hoe oud ben je?' 'Waar zit je op school?' 'Wat wil je later gaan doen?', en ga zo maar door. Of je iemand daar ook echt goed van leert kennen, is dan alleen weer een ander verhaal. Waarom gaan we niet eens een keer op een andere manier kennismaken met nieuwe mensen? Wat is typisch 'jij'?

De afgelopen tijd ben ik daar eens op gaan letten, wat nou typisch 'mij' is. Hier zijn een paar voorbeelden;


  • Ik kan er niet tegen als iemand anders de nieuwe pindakaaspot 'aansnijdt',
  • Als de deur openstaat, kan ik niet leren,
  • Als ik in de trein zit, en we stoppen bij een station, dan kijk ik door het raampje, en vul ik de gesprekken in van de mensen die op het perron staan,
  • Ik zoek in alles een teken,
  • Als ik leer zet ik een bril op, dan voel ik me slimmer.

  • Misschien als we dit soort dingen van elkaar weten, dat we elkaar dan wel veel beter leren kennen. En dat is natuurlijk nooit verkeerd!

    zondag 4 november 2012

    PERSONAL | Blauwe aantrekkingskracht

    Alweer bijna veertien jaar geleden is het. Ik weet nog als de dag van gister, dat we gingen verhuizen, en in dit huis terecht kwamen. Mijn moeder was net bevallen van mijn broertje, en zat nog in het oude huis met een kleine baby, terwijl mijn vader en ik het huis 'woon-klaar' moesten gaan maken. De bouwvakkers hadden er een blauwe keuken ingezet. En als klein meisje van 3 jaar, vind je alle kleuren prachtig. Het liefst had ik het huis toen in een regenboog-interieur gezien. Maar helaas.

    De jaren verstreken. En regenboog kleuren bleken toch iets meer voor kleurplaten, en bloemen te zijn. En dus niet voor een keuken. Mijn haatgevoelens tegenover het huis, maar vooral die keuken, groeiden. En als hoogtepunt besloten mijn ouders om ook nog eens twee blauwe banken te kopen. Iets in de richting van; 'omdat het zo leuk bij elkaar staat'.

    Ik dacht me erover heen te kunnen zetten, en besloot om de inhoud van mijn kledingkast aan te passen aan de kleur van de banken en de keuken. Wie weet staat het dan allemaal wel heel erg mooi bij elkaar, en wordt mijn hele leven prachtig. Maar helaas. Het tegenovergestelde bleek. Ik haatte nu niet alleen de inrichting van het huis, maar ook de inhoud van mijn kledingkast kon ik niet meer aanzien.

    Gelukkig is het deze week anders. Deze week ben ik echt in mijn nopjes. Na tientallen jaren tegen een echt wal-ge-lijk uitziende keuken te hebben moeten kijken, wordt ie dan eindelijk volgende week vervangen voor een prachtige nieuwe, en niet blauwe, keuken.

    Ha! Doei keuken.
    Nee, ik overdrijf niet, die keuken was echt afschuwelijk lelijk, en extreem blauw dus. En klein. En gewoon bah. Gelukkig mag ik de hamer nu pakken, en laat die hamer nu net extreme aantrekkingskracht hebben tot grote blauwe gevallen. Een heerlijk gevoel om te slopen, echt. Het is een aanrader voor iedereen. Even chagerijnig? Even boos? Pak een hamer, en rammen in die keuken.

    Het is natuurlijk wel handig als je dat alleen doet als het ook echt kapot mag, anders kun je wel eens een dikke ruzie met je ouders oplopen. Just saying, zegmaar.

    Oh, en voor degene die thuis ook een blauwe keuken hebben.. Ik heb niks gezegd.

    woensdag 31 oktober 2012

    PERSONAL | Een echte 'happening of the day' hoor

    Wat mij vandaag toch overkwam.. Ik was in alle rust op mijn kamertje wat huiswerk aan het maken. Als je huiswerk maakt, heb je altijd dat moment dat je je niet meer in kan houden om heel eventjes op facebook of twitter te kijken. Tenminste, dat heb ik. 

    Ik zag daar een tweet van mij, maar die ik zelf niet had geplaatst. Ik keek nog eens, misschien had m'n huiswerk me zo erg vermoeid dat ik waanbeelden was gaan zien, maar nee, hij stond er echt. Eén of andere tweet over een kunstwerk in het Rijksmuseum. Is mijn account gehackt? Want je ziet wel vaker dat er dan andere accounts voor jou gaan tweeten. Maar nee dat was niet het geval. 

    Opeens bedacht ik me dat ik laatst op de ipad van mijn vader had gezeten. En drie keer raden wie er nu op de ipad zat? Juist, mijn vader. Deze tweet was een laatste poging van een, al bijna, bejaarde man, in de hoop om nog een keer mee te doen aan het 'sociale media gebeuren'. Ik wordt daar een beetje chagerijnig van. Je eigen ouders horen geen account te hebben op facebook of twitter, dat gaat te ver. Andere ouders prima, maar niet die van mij. En al helemaal niet als ze dingen onder mijn naam posten. 

    Okee. Goed verhaal.

    dinsdag 23 oktober 2012

    BLOGNEWS | Tijd voor verandering!

    Uhu. Zo degene die dachten dat mijn blog echt was verwijderd; dat is dus niet zo. Ik heb de naam veranderd, omdat ik helemaal gek werd van dat gefantasy dream. Ik schreef ook niet echt van die blogs die echt over dromen of fantasie gingen, dus nja; tijd voor taart & verandering!

    Hierbij dus de nieuwe naam; And then it started. Waarom? Omdat ik deze blog in een spontane actie ben begonnen. Verder heeft de naam niet echt een duidelijk onderwerp waar ik over ga schrijven, en dat is wel handig, aangezien dat elke keer weer over iets anders is. En verder "STAR", omdat sterren leuk zijnnnnnnn.


    BAKING | Ik vind het tijd voor taart

    Het is weer tijd om taart te maken! Waarom? Ja dat weet ik eigenlijk ook niet. Maar laten we dan het 'ik weet niet waarom', als de reden zien. En anders zeggen we gewoon dat het altijd tijd voor taart is, en dat iedereen daar wel eens zin in heeft! Toch? Goed, laten we nou maar gewoon beginnen.


    Wat heb je nodig?

    50 gram boter
    225 gram aardbeienjam
    240 gram theebiscuit *
    100 gram MonChou
    125 gram basterdsuiker
    250 ml slagroom
    1 zakje vanillesuiker
    1 zakje slagroomversteviger
    3 bananen
    1 blik vlaaivulling aardbeien (430 gram)

    Springvorm met een doorsnede van 24 centimeter




    Hoe moet je het maken dan?

    Eerst moet je de boter en de jam in een steelpannetje door elkaar roeren. Vervolgens moet je de biscuit verkruimelen. Dat kun je doen door bijv. de biscuit in een plastic zak te doen, en er dan met een deegroller als je agressie eruit te rollen. Als alle biscuit is verkruimeld moet je het mengen met het jamboter- mengseltje. Goed gemengd? Dan pak je je springvorm erbij, en stop je het mengseltje erin, en druk je het goed aan, met bijv. de bolle kant van een lepel. En dan zet je het in de koelkast voor minstens 20 minuten.
    Terwijl het mengseltje staat af te koelen in de koelkast, moet jij alweer verder! Niks even uitrusten op je  stoeltje, nee! Huphup klop die MonChou en de basterdsuiker maar luchtig met een mixer. Daarna klop je de slagroom met de slagroomversteviger, en pas daarna meng je dit met de MonChou/basterdsuiker.
    Als je dit sloom hebt gedaan, dan zijn nu ongeveer de 20 minuten wel voorbij, en kun je je springvorm uit de koelkast halen. Het hele MonChou/basterdsuiker/slagroom/slagroomversteviger - mengseltje kun je nu ook in de springvorm gieten. En daarna mag die minstens een uur opstijven in de koelkast.
    En dan: bananen in plakjes snijden en erop leggen, en daarna de vlaaivulling erover verdelen. En dan, en dan, en dan; OPETEN. En ondanks dat het weer zo'n taart is die er nou niet bepaald geweldig lekker uitziet, stiekem is die dat wel.

    * Tip: van die ronde Maria biscuitjes zijn misschien nog wel lekkerder!

    woensdag 10 oktober 2012

    PERSONAL | Het bijzondere gaat er zo wel vanaf.

    Het is vandaag duurzaamheid - dag. Weer zo'n nationaal dagje? Jazeker.  Deze dag valt nog wel mee. Duurzaamheid. Dat betekend dat de lampen en de verwarming een dagje uitmoeten. Okee, oeps, een momentje, mijne staan nog aan.. Warme kleren aan, dat is nog niet zo moeilijk met die toetsweek; joggingbroek en XL-trui zijn mijn grootste vrienden. En nou ja, zo kun je nog wel even doorgaan met al die bekende 'denk aan het milieu' -dingen.  Het blijkt dus dat er in Nederland vandaag duizenden duurzame activiteiten plaatsvinden. Nou ik ben benieuwd.

    Maar deze nationale dagen,  ze worden steeds opvallender; roodharigendag, kontknijpdag, pannenkoekendag, dag van de slaap, dag van de stem, dag van het sprookje, fiets naar je werkdag, appelplukdag, en ga zo nog maar even door. Nog even jongens, en we hebben geen normale dag meer, de 'bijzondere' dagen zijn er in overvloed. Gewoon teveel zegmaar. Als er zoveel 'bijzondere' dagen zijn, gaat het 'bijzondere' er wel van af. En dat zou toch zonde zijn. Helemaal als het gaat om de dag van de slaap, wat sowieso mijn favoriet is.

    Dus niks kom in actie voor de duurzaamheid! Maar kom in actie voor het terugdringen van de enorme opkomst in 'bijzondere' dagen! De écht speciale dagen moeten we zo bijzonder mogelijk maken. En zo'n duurzaamheid - dag, tja, elke dag moet je wel bewust met het milieu bezig zijn hè!

    zondag 7 oktober 2012

    Filmpje.

    Afgelopen zomervakantie, wat alweer zolang geleden is, was er zo'n dagje dat je niet helemaal precies weet wat je moet doen. Dus ging ik maar wat achter m'n computertje zitten, en wat rondstruinen op youtube. En toen kwam daar opeens een hele film voorbij.

    Een hele film, gratis en wel? Okee, die gaan we dus even kijken. Zo ging het om in mijn hoofdje, niet verwachtend dat het een best wel heftige, maar mooie, film zou zijn. De film gaat over een meisje die via 'clickpage', een soort facebook, te maken krijgt met cyberpesters. De film heeft best wel wat indruk op me gemaakt, dus vandaar dat ik hem hier neerzet.

    Vandaag even niets te doen? Of van de week? Ik zeg; kijken!

    zondag 30 september 2012

    PERSONAL | Vroeger was het leuker

    Aankomende dinsdag is dus zo'n dag. Zo'n verjaardag weetjewel. Dan wordt ik 'eindelijk' 17. Helemaal leuk enzo. Of eigenlijk niet. Dit is de eerste keer dat ik helemaal geen zin in mijn verjaardag heb, raar hè. Misschien komt het wel door het besef dat we steeds ouder en ouder worden. Of omdat verjaardagen vroeger gewoon leuker waren?

    Vroeger keek je al maanden uit naar je verjaardag. Tenminste, dat deed ik. Moeders die kalenders voor je maakten, zodat je de dagen kon afstrepen. En de paar laatste nachten voor je verjaardag waren niet door te komen. Dat waren nou echt eens slapeloze nachten. Een verjaardag was een paar dagen voor je verjaardag opeens veranderen in een ninja, of geheim detective, op zoek naar de cadeautjes. "Niet in de kast? Oh maar dan liggen ze vast onder het bed!"En de verlanglijstjes die eindelijk konden worden ingevuld als de intertoys folder op de deurmat lag.

    Een verjaardag was op school aankomen. Ouders die de traktaties in hun handen hadden. Een meester of juf die je naam op het bord had geschreven, ja, met zo'n mooi vlaggetje. Of een ballonnetje. Of nog beter; een vlaggetje én een ballonnetje. Een verjaardag was in de kring op een stoel mogen staan, en dat iedereen voor je ging zingen. Een verjaardag was alle klassen rond mogen in de pauze, en de juffen en meester die op je grote verjaardagskaart wat schreven.

    Een verjaardag was ook eigenlijk een excuus om non-stop taart, chips en snoep te eten. En niemand die er wat van zei. Een verjaardag was mogen beslissen wat je s'avonds at, patat! Oké oké, dat mag nu nog steeds. 

    En dan heb je nog het feestje. Een feestje was mogen beslissen wie er wel en niet komt. Je doet even stom? 'Jij mag lekker niet op mijn feestje komen. GNE.' 
    Eigenlijk keek je stiekem al meteen na de dag dat je jarig was, alweer uit naar je volgende verjaardag.

    Maar deze keer niet. Al een paar jaar eigenlijk niet. En dat is stom, want ik wil voor altijd jong blijven.

    donderdag 27 september 2012

    PERSONAL | Een rechthoekig papieren kaartje.

    Er ligt hier een kaartje voor me. Een rechthoekig papieren kaartje. Men noemt dit ook wel het schoolfeest kaartje. Dat schoolfeest is vanavond ja. Of ik er zin in heb? In een schoolfeest?

    Oh uiteraard kijk ik al weken uit naar het moment dat we de Rumours weer inlopen. Heerlijk gezellig met honderden mensen opgekropt zitten in een klein zaaltje. Glazen bier en wijn die om de 5 minuten over je heen worden gegoten. Een temperatuur die na een kwartiertje feesten oploopt tot minimaal 50 graden. Zweet hier, flits, foto daar. Armen en benen die zo erg heen en weer worden gezwaaid dat ze af en toe zomaar eens in je gezicht kunnen belanden. Natuurlijk hebben we daar zin in!

    Maar het leukste moment is nog wel als je eindelijk je plekje tussen die mensen hebt gevonden, en je je dan ook nog zo kan voortbewegen dat een rondje draaien nog mogelijk is. Ja, dan heb je het goed voor elkaar! 

    Tsja en die foto's. Nee, daar ga ik niet eens over beginnen. 

    Nou ja, we steunen in ieder geval het gala weer. En de roddels. Want die komen er, in overvloed zelfs. 

    woensdag 5 september 2012

    LIST | Daar wordt je blij van!

    Wanneer gaat ze dan weer een blog schrijven? En waarover? Nou, dat eerste is niet zo moeilijk te beantwoorden. Ik schrijf namelijk nu een blog, gehe. En waarover, tsja, dat is iets lastiger. Geen inspiratie enzo, want school zorgt ervoor dat m'n hersens niet meer normaal kunnen werken.


    School is dus weer begonnen, en dat maakt de mensen niet zo blij. Het normale ritme moet weer van start komen. Leraren die weer met bergen huiswerk aankomen lopen, sport, en nja.. ga zo maar door.

    Om niet nog langer door te gaan over alle negatieve dingen, ga ik een lijstje maken wat je blij kan maken. Het zal wel voor het merendeel uit eten bestaan. Maar ja, dat is ook gewoon lekker.
    • Chocola. Ja hier kun je echt niet onderuit. Het is gewoon lekker, meer zeg ik niet.
    • Filmpjes. 
    • Een zonnetje die zomaar opeens door de wolken gaat schijnen.
    • De schoolbel die gaat, als het tijd is om naar huis te gaan. Of als het weekend is, dat is natuurlijk nog leuker. 
    • Sebastiaan wordt blij van varen.
    • Een smsje of whatsappje krijgen. 
    • Een blinddate voor iemand regelen. Of voor jezelf, maar dan is het geen blinddate meer. Zegmaar.
    • Muziekjes luisteren.
    • Uren die uitvallen.
    • In het tussenuur naar de winkeltjes gaan. Daar wordt je portemonnee niet blij van.
    • Als het pauze is, en je eindelijk je koekje op mag eten.
    • Je bedje induiken. Dat is echt een tip. Pas wel op als je bed tegen een muur staat, want dat kan een beetje fout aflopen anders. En ik kan het, helaas, weten.
    Dat zijn nog niet eens zo heel veel dingetjes waar je blij van kan worden. Maar toch moeten we denk ik maar alle kleine dingetjes in het leven waarderen, zodat we iets vrolijker worden, en niet chagerijnig op school zitten te zijn. Zet die smile op je gezicht! 

    dinsdag 28 augustus 2012

    PERSONAL | Ongemakkelijkheid en goede voornemens


    Daar zit je dan. Ja inderdaad, achter de kassa. Heerlijk aan het werk, en dan.. Dan komt dat moment dat je een bekende ziet. Een bekende als in 'hé, met jou zat ik toch in de kleuterklas?'. Maar de kleuterklas is al best lang geleden, dus ga je twijfelen. Twijfelen of het hem wel echt is. En terwijl je door scant verzin je allemaal scenario's in je hoofd. Wat als ik het aan hem vraag, maar hij helemaal niet op die school heeft gezeten? Wat als hij mij totaal niet herkent? Dat is best ongemakkelijk.

    Meer scenario's. Nu de wat positievere. 'Wat als ie me wel herkent?' 'Ach waarom ook niet, zo vaak doet ie hier vast geen boodschappen'.

    En toen ik me er dus eindelijk toe had gezet om aan hem te vragen of die op die en die school zat, was het bonnetje al geprint, had ik hem nog een fijne avond gewenst, en was hij al weg.

    Dat gebeurt. Soms.

    Vervolgens komen de scenario's dat je hem de volgende keer als je hem ziet wel aanspreekt. En dat je er dan niet lang over na gaat denken. En blabla. Goede voornemens, we kennen ze allemaal.

    Goede voornemens kan ik meteen weer aan deze dag koppelen. De eerste schooldag. Iedereen is nog helemaal gemotiveerd, maakt zijn huiswerk, heeft grote plannen. Ouders die nog tevreden zijn met hun kinderen. Dat is ook een moment. Een moment wat scenario's op kan leveren, 'dit jaar gaat het beter, als ik me hier maar aan houdt', 'dit jaar ga ik niet zoveel snoepen', 'dit jaar spijbel ik niet bij de sportlessen'. Maar we weten het allemaal, een moment gaat voorbij. En voor je het weet is het weer zover.

    Dus terwijl ik nu nog ijverig bezig ben met mijn huiswerk, denk ik maar aan deze quote. Nieuw schoolmotto? Voor een moment dan.

    It does not matter how slowly you go, so long as you do not stop.

    donderdag 23 augustus 2012

    PERSONAL | Put them down on paper

    Weten jullie nog dat ik in zo'n 'ik verveel me' -  bui, een post heb geplaatst over het 'avonturenboekje'? Het was een plan om een soort scrapbook te maken van vet interessante dingen die ik meemaak in mijn leven. Dat plannetje was natuurlijk helemaal verwaterd, en ondanks dat ik al bezig was met het sparen van leuke foto's, plaatjes en andere dingetjes, bleek er geen tijd te zijn om even een winkeltje binnen te stappen en echt een boekje te kopen.

    Dingen gebeuren bij mij wel, alleen wat later. Dus bleek er vandaag wél tijd te zijn om een winkeltje binnen te stappen. Gewoon de Hema, en het is ook gewoon een simpel notitieboekje. Ik heb hem ook in de kleine variant, deze is alleen bedoeld voor quotes. Jup, ik verzamel inderdaad quotes. Dus als je nog een leuke hebt.. ?

    We wijken te ver af van het onderwerp. Avonturenboekje. Dus. Alle avonturen van dit schooljaar, inclusief vakanties, hoogtepunten, spontane acties en leuke herinneringen komen erin. En ja hij ziet er inderdaad nog heel erg saai uit, maar daar gaat natuurlijk, ooit, verandering in komen. Het idee is om over een jaar, als deze blog dan hopelijk nog bestaat, jullie het eindresultaat te laten zien.

    Als je naar de Hema gaat, kun je natuurlijk niet alleen met een notitieboekje de winkel uit lopen. Ik werd verliefd op dit schattige armbandje. Ik koop echt nooit sieraden bij de Hema, maar kon deze toch echt niet laten liggen. Sorry (inhoud van m'n) portemonnee.

    donderdag 16 augustus 2012

    PERSONAL | Sneek peek: my own webshop.

    Okeee mensjes, nadat ik dik heb geklaagd over het werken in de supermarkt, kwam een vriend met het idee om een webshop te beginnen. Hoe idioot. Maar, misschien toch ook wel heel erg gaaf! Ik ben er nu een paar dagen mee bezig, en zit er hard overna te denken om deze stap echt te gaan zetten!

    Maar, om dit hele idee werkelijk te maken, heb ik daar jullie hulp voor nodig! De naam staat namelijk vast, en kan zo ook gekoppeld worden aan deze blog. Maar het logo nog niet. Ik heb deze nu wel ontworpen, maar kan niet echt kiezen. Zoals gewoonlijk.

    Dusss, kiezen maar! En misschien hebben jullie nog tips, opmerkingen? Iets?


                                                                              Deze?



    Of deze?

    dinsdag 14 augustus 2012

    LIST | Work - frustration

    Okee ik geef toe, ik was koppig. Iedereen zei al dat ik het bliepen achter de kassa bij de C1000 op een gegeven moment echt niet meer leuk zou vinden, maar ik hield vol. Wat is er nou leuker als een een beetje scannen, een beetje praten met mensen, en geld beheren? De wereld leek wel helemaal voor me open te gaan. Tot vandaag. Er is enige frustratie die ik toch echt zal moeten uiten op deze blog. Mijn excuses alvast.

    Dat ik achter een kassa zit, en het enige wat ik op een dag doe een beetje scannen is, wil niet zeggen dat ik dom ben. Dus als ik een keer 1 seconde langer nadenk over het wisselgeld, dan je had verwacht, wil dat nog niet zeggen dat dit werk te moeilijk voor me is.

    Als je ongesteld bent, en je dus bij de kassa komt met een lading tampons en maandverband, ga dan niet chagrijnig lopen doen als ik het bonnetje per ongeluk al heb weggegooid. Het is echt een tip om je man, of vriend, dit te laten kopen, die zijn wel in voor een praatje als hun vrouw alleen maar kan 'mokken' en huilen. En ja, het is ongemakkelijk als je aan komt lopen met een zwangerschapstest of condooms.

    Als een artikel niet scant, is het echt niet meer grappig als je zegt dat het dan maar gratis is.

    Als de boodschappen toch duurder zijn dat je verwacht, nee, dan krijg je het echt niet voor minder mee. Afdingen doe je maar op de markt.

    Ik veeg soms, en er ligt dan een hoopje op de vloer. Expres op een afgelegen plek, zodat je er niet doorheen hoeft te lopen. Loop er dan dus ook niet doorheen! En ook als we net hebben gedweild, en de vloer dus nat is, zou het fijn zijn als je er niet doorheen loopt.

    Zware boodschappen horen voor aan op de band, en de lichte dingen achteraan. Als je dat niet doet, krijg je een ophoping of geplette zakken chips etc. En ondanks dat ik vraag of je een nieuwe wilt, wil ik je dat helemaal niet geven.

    Er bestaan papiertjes die je als boodschappenlijstje kan gebruiken, zodat je niet alles hoeft te vergeten. Als je dus je hele inhoud van je karretje of mandje al op de band hebt neergelegd, en je zegt dat je nog iets bent vergeten, negeer ik je.

    Als ik vraag of je het bonnetje wil, kun je ja of nee zeggen. Bedenken kan, maar niet als ik het bonnetje al in de prullenbak heb gegooid. En geloof me, ik kan snel gooien.

    De winkel is om 8 uur geopend, als je dan binnen 1 minuut bij de kassa staat, kan het zijn dat alles nog niet helemaal is opgestart. Verder sluit de winkel om 9 uur. Het zou dus fijn zijn als je niet om 1 voor 9 nog eens binnenkomt en je hele weekendboodschappen bij elkaar gaat zoeken.

    Ja ook bij een grote supermarkt als de C1000 kunnen de tasjes wel eens op zijn, en die komen echt niet opeens tevoorschijn als jij dat wilt.

    Aanbiedingen staan óf aangegeven bij de producten, óf staan in het foldertje. Staat het er niet bij? Dan is er dus geen aanbieding.

    Wegen moet op een weegschaal, niet bij de kassa. In ieder geval niet bij de C1000, de AH kan dat inderdaad wel ja.

    Maar we zetten door. We hebben het geld nodig, en de ervaring is ook mooi meegenomen. Gelukkig zijn daar nog de gezellige collega's! Als ze tenminste niet ook in zo'n 'frustratie bui' zitten... We tellen tot 10, en dan gaan we morgen gewoon weer heerlijk van 8 tot 5 werken.


    Keep calm and carry on.


    donderdag 9 augustus 2012

    BAKING | Chocolate sin

    Heel heel soms heb je zo'n dag in de vakantie dat je even niet meer weet wat je moet doen. Zo'n dag had mijn broertje vandaag. Hij kwam op het idee om arretjes cake te maken. En dat is het zondigen waard! Arretjes cake is een cake van biscuit, onder gedoopt in chocola. Hmmm.

    Mijn moeder heeft in haar kookboek nog een recept van mijn oma staan, en die wordt vandaag met jullie gedeeld. Simpel, het ziet er niet uit, maar oh zo lekker!

    Wat je nodig hebt? 180 gram theebiscuit, 400 gram melkchocolade (puur kan natuurlijk ook, en meer als 400 gram is nooit erg), een beetje boter.

    Wat moet je doen? Eerst even de cake vorm invetten, en dan de biscuit verbrokkelen. Wij hebben het verbrokkelen deze keer gewoon met de hand gedaan, maar het is ook heel handig om de biscuit in een plastic zakje te doen, en er dan met een taart roller over heen te rollen, dan wordt de cake wat fijner. Vervolgens moet je de chocola smelten, au bain marie is het makkelijkst. Als de chocola eenmaal gesmolten is, doe je de verbrokkelde biscuit erbij, en roeren maar! Het mengsel moet daarna in de cake vorm, een beetje aandrukken, en vervolgens een uur in de koelkast.
    Snij de cake in plakjes, ja dat brokkelt ja, en.. smullen maar!

    Tips

    • Smelt nog wat extra chocola, en smeer dat nog over het mengsel heen voordat je hem in de koelkast zet.
    • Lekker met een bolletje ijs, of twee.
    • Het leukste werkje; de schaal uitlikken.



    zondag 5 augustus 2012

    PICTURE IT | The first impression

    Hele dagen en nachten liggen woelen, slapeloos. Want wat moet je nou weer zonder je blog op vakantie? Gelukkig zijn we weer helemaal terug, en schrijven zullen we!

    Toen we aankwamen op de camping, bleek er op de camping voor bijna alle providers geen bereik te zijn. En natuurlijk zat mijn provider er ook tussen. Back to the prehistorie dus. Met de verwachting dat ik ongeveer na een dag gillend gek zou worden, is het uiteindelijk toch nog best wel goed gegaan. Het viel allemaal hartstikke mee. Eerlijk gezegd vond ik het wel lekker om niet de hele tijd met een mobieltje te hoeven rondlopen. Geen verplichtingen meer. 

    Tijdens de vakantie stond de 'first impression' best wel centraal. Alleen al met het bergen beklimmen, 'het is zoooooo hoog!', en uiteindelijk viel het hartstikke mee. En ook het weer. Als ze zeiden dat het bewolkt zou worden, met wat regen, scheen gewoon de hele dag de zon, en kwam er af en toe een wolkje voorbij. 


    De first impression, geleid door onze vooroordelen en verwachtingen. Wat zou het toch handig zijn als we dit als mensen niet hebben. Gewoon zien wat op je afkomt. Mensen eerst goed leren kennen, en daarna misschien iets van 'kritiek' leveren. Dingen kunnen zo erg anders lopen dan je had verwacht, of misschien wel had gehoopt. Een wijze les op de camping.. dat hadden we toch niet verwacht! 

    maandag 16 juli 2012

    TRIPS | Get your suitcase!

    Vakantie. Een tijd van rust, heerlijk relaxen, cultuur snuiven in andere landen, een beetje niks doen, en ga zo maar door. Maar voordat je op vakantie gaat, moet er nog wel het één en ander gebeuren.

    Laat het nou net vandaag hier in dit huisje 'inpak-dag' zijn. Om het kort samen te vatten; die dag is geen pretje. Een vader die de hele tijd zo chagrijnig als een holbewoner door het huis loopt te stampvoeten. "Hoe kan het toch, dat jullie elk jaar meer in die auto proppen?" "Het pas niet!"
    Een moeder die op zoek is naar die ene paar laatste dingetjes. "Waar is het luchtbed?" "Heh potverdikkie, waar heb ik dat inklapbare wasrek nou gelaten?" En dan heb je nog de twee broertjes, die heerlijk onder uitgezakt een beetje zitten de gamen en chips te vreten. "Die chips moet nog even op hoor, ik ga geen half leeg gegeten zak meenemen."

    Zo gaat het normaal, maar vandaag was het anders. We begonnen al behoorlijk vroeg met het inpakken, en alles ging rustig zijn gangetje. En alles past zowaar in de auto en het karretje, een wonder! Mijn vader kwam zelfs weer met de woorden "er is ruimte over" naar binnen. Ik wou echt dat ik dat had opgenomen. Toch zul je straks zien dat er weer van alles mist.
    En ook mijn ene (!) broertje hielp ontzettend goed mee. De spullen vlogen door het huis door, zo snel ging alles.

    Wat ik op de 'inpak-dag' doe? Ervoor zorgen dat al mijn tijdschriften, boeken, schoenen, tassen, make-up, zonnebrillen, jurkjes, rokjes, bikini's, shirtjes, topjes, broeken, shortjes in die auto komen. En ach, als daarvoor een slaapzak weer terug het huis in moet, dan zal dat maar moeten he. Nee grapje, ik helpt natuurlijk als de 'perfecte dochter' mee met het inpakken, kokkerellen en opruimen.

    Tsja, ondertussen merk ik nu toch wel echt dat ik die laatste keren beter niet naar de stad had kunnen gaan. Veelste veel kleren gekocht weer door die sale overal. Volgens mij kan ik alles niet eens aan, maar daar hebben we natuurlijk een oplossing voor; drie keer per dag omkleden!

    Iniedergeval, ik ben dus de komende weekjes, even 'offline' op deze blog, want dit meisje gaat heerlijk vakantie vieren in het hopelijk zonnige Frankrijk. De laptop wordt wel meegenomen, woehoe films kijken in de auto, maar ik heb geen idee hoe al dat wifi zooi geregeld is daar. Misschien komt er nog wel een artikel vanuit Frankrijk, en anders komt er daarna wel weer een stortvloed aan artikelen vol met foto's en avonturen!

    vrijdag 13 juli 2012

    BLOGNEWS | Change again

    En jawel, we zijn weer toe aan een verandering. Ondertussen heeft het voorjaar zich omgewisseld voor de zomer, nou ja, in ieder geval op de kalender. Zo vond ik het ook wel weer tijd om de blog een ander uiterlijk te geven. Even wat frisser en moderner. Misschien hebben jullie nog tips?

    Ook qua artikelen zal ik weer wat gaan veranderen, maar daar moet ik nog even goed over na gaan denken. Een blog in wording, hopelijk!

    zaterdag 7 juli 2012

    OUTFIT | Maxmini

    Brabbelen over kledingstukken, dat was één van de veranderingen die op deze blog zouden worden doorgevoerd. En tsja, aangezien mijn vorige bericht op deze blog deels over goede voornemens ging, ga ik deze goede voornemen maar eens volbrengen. Of hoe je dat ook in het normaal Nederlands mag zeggen/schrijven.

    ASOS
    Primark
    Ondanks dat je hem steeds meer ziet, blijven de meningen er zeker over verdeeld; de maxi rok. De één vindt het afschuwelijk, en de ander geweldig. Maar uiteindelijk heb je dat met alle kledingstukken wel. Zelf vindt ik hem super! En ik was er dan ook al een tijdje naar op zoek. Laat ik nou net afgelopen donderdag naar de Primark zijn geweest, en natuurlijk kwam ik er daar eentje (voor een koopje) tegen. Hij is eigenlijk wat te groot, maar met een riempje erom heen komt het helemaal goed. Hij is wel wat doorzichtig, maar dat is voor op het strand niet zo erg. Natuurlijk kun je er ook een strak basic mini rokje onder doen, om zo net als ze bijvoorbeeld hier bij de ASOS doen.

    Afgelopen donderdag is er natuurlijk niet alleen maar 1 rok gekocht, nee mijn saldo op de bank staat alweer bijna op 0, maar dan heb je ook wat zullen we maar zeggen. Die aankopen laat ik vast ook nog wel een keertje zien, en anders niet. Niemand die erop wacht natuurlijk. Iniedergeval, wat vinden jullie van de maxi-rok? Of van het idee van een mini-rok in een maxi-rok?

    donderdag 5 juli 2012

    PERSONAL | Cleaning the room!


    Voor
    Na even een tijdje niet meer een blogpost te hebben geschreven, is het er dan nu weer tijd voor. Na hard te hebben gezwoegd in de toetsweek, kunnen we zeggen dat we over zijn naar het volgende schooljaar, het examenjaar. Maar eerst hebben we 8 weken vakantie!

    Gister had ik even gewoon een lekker dagje thuis, met af en toe even naar het winkelcentrum, of naar de bieb. Mijn moeder werkt sinds een tijdje, en het schoonmaakrooster zit er dan toch even wat slechter in. Onder mijn bedje bevond zich een laagje stof, en daar kon ik echt niet meer tegen. Omdat ik nu weer wat ouder ben geworden, denk ik dat het slim is als ik wat meer verantwoordelijkheid op me neem, en mijn kamer van nu af aan zelf schoonmaak. Ondanks dat ik dan bijna een halve dag bezig ben geweest met opruimen, dingen verplaatsen, stoffen, stofzuigen en dweilen, mag het resultaat er wel wezen! Ik moet wel zeggen dat de rommel deze keer nog wel meeviel. Geloof me, het kan nog 10 keer erger.

    Na
    Je kamer opruimen is net zoiets als oud & nieuw. Langzamerhard zit je al het vuurwerk bij elkaar te sprokkelen, wat je dan weer kunt zien als al je rommel. Dan, een paar dagen, of misschien weken later, ontploft opeens alles, en denk je; dit is de dag van de verandering. Tenminste, dat heb ik altijd. Eerst alles maar een beetje aanrommelen, en dan opeens; nee, stop, zo kan het niet langer! Opruimen Chris! Vervolgens maak je als je klaar bent met alles schoonmaken, en opruimen, weer voornemens voor de komende week. Alles netjes terug leggen, niet onnodige rotzooi maken etc. Maar werken die goede voornemens ook..?

    woensdag 20 juni 2012

    LIST | Hoe overleef ik de toetsweek?


    Helaas, helaas. We komen er niet onderdoor. De toetsweek is er weer. Wallen van hier tot Tokio, opgesloten zitten op je kamertje, in slaap vallen boven je boeken, stress, en ga zo maar door. We moeten hier natuurlijk wel levend doorheen komen, maar hoe gaan we dat doen? Ik vond wat tips! Vraag me niet waarom ik op toetsweek tips ga googelen, maar alles is gewoon leuker dan leren in de toetsweek. Ik heb de tips natuurlijk niet klakkeloos overgenomen, dus er zit een eigen draai aan.

    Wij gaan de stress voorkomen!

    Die stress is eigenlijk gewoon het meest voorkomende verschijnsel in de toetsweek. Even weg van die stress? Las wat pauze's in tussen je leerwerk. In die pauze kun je even een leuke soap kijken, of even een potje dansen. Even uitwapperen. Sporten is natuurlijk ook een goeie manier! Verder is het slim om gewoon op tijd naar bed te gaan, en veel fruit te eten.

    Planning & to- listjes. 
    Om het overzicht te houden is het goed om een to-do list te maken, zo zie je wat er nog allemaal moet gebeuren. Vervolgens kun je dit in gaan plannen. Plan ook de pauze's in, dan heb je nog een beetje om naar uit te kijken. En plan niet teveel in, dat lukt je toch niet.

    Schoon werkplekje.
    Mijn kamer is altijd een big big mess, tot dat moment dat ik opeens besef dat ik echt niet zo door kan leven. Zwijnenstal ofzo! Nee daar moet wat aan gedaan worden. Zorg dat je kamer en je bureau netjes opgeruimd zijn, dan heb je meer overzicht en rust in je hoofd.

    Muziekjes.
    Leraren zeggen altijd dat het niet goed is om ondertussen muziek te luisteren, maar ik vind het juist wel lekker. Ik heb gehoord dat je van klassieke muziek zelfs wat slimmer wordt, dus als je daar een beetje van houdt, is dat natuurlijk helemaal slim om op te zetten..

    Jezelf belonen! 
    Koekje hier, koekje daar, chocola..

    Facebook & twitter.
    Ja em, gewoon niet eigenlijk. Afleiding to the max. Maaaaar ja, je kan jezelf natuurlijk niet 100% afschermen.

    Zo dat waren de tips, wie weet heb je dr wat aan. Bedenk anders maar goed dat de zomervakantie al super dichtbij is! En dan feesten, shoppen, alles! 

    zondag 10 juni 2012

    PERSONAL | Le domper

    Fietsend van school naar huis merkte ik opeens dat de straten steeds feestelijker en oranjer werden. En zodra je de tv aan deed verschenen daar opeens allemaal reclames voor het EK. Best irritant, want ze blijven zo in je hoofd hangen. Maar goed, gister was het zover. Nederland tegen Denemarken.

    Helaas moest ik van 9 tot 18 werken, dus zou ik ongeveer 10 minuten van de wedstrijd missen. Normaal ben ik helemaal niet zo'n voetbalfan, maar ja als het Nederlands elftal speelt dan borrelt er in mij toch ook wel wat fanatisme. Hier en daar verschenen in het oranje gehulde klanten, kinderen met vlaggetjes op hun hoofdje geschminkt d. De laatste paar boodschappen werden gedaan, om nog even een geluksvogeltje op de tafel te kunnen zetten. Pieppiep. Tegen 5 uur/ half 6 werd de winkel dan toch echt steeds leger, en bleven er alleen nog de voetbal of Nederland hatende klanten over. Achter mijn kassatje begonnen ook bij mij toch wel een beetje de kriebels te komen. 

    Eindelijk was het dan 18.00, fietsje pakken en racen maar naar huis. En dat had ik misschien beter niet kunnen doen. Aangekomen, helemaal geïnstalleerd voor de tv met een pizza, verloor ik mijn hoop, en mijn goede humeur. Laten we het positief bekijken, want ik zag al allemaal tweets en facebook posten, in '88 verloren we ook de eerste wedstrijd. Het kan nog, Duitsland en Portugal kijk maar uit. 

    Maar voor nu laat ik mijn oranje kleren maar even in de kast. Stiekem heb ik geen eens oranje kleren.

    zaterdag 2 juni 2012

    PERSONAL | Forever young!

    Het is alweer even een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven. Het is dan ook ongelofelijk druk. De zomervakantie staat voor de deur, maar dat betekent ook dat we het schooljaar af moeten ronden. Heel fijn als al die leraren dan opeens in de laatste periode aankomen met brieftoetsen, mondelingen, luistertoetsen, PO's, verslagen, verkiezingsprogramma's, presentaties.... Oke, je snapt mijn punt vast al. Het is druk, en als je daarbij ook nog moet werken, dan gaat het aantal uur vrije tijd behoorlijk dalen.

    Opzich zijn dat natuurlijk allemaal smoesjes, want het schrijven van een blog duurt hoogstens een half uurtje. En dat valt hartstikke reuze mee! Maar de inspiratie is even weg. Tot vandaag, zo'n 2 minuten geleden bedacht ik me opeens dat er dit afgelopen jaar zoveel gebeurt is. Het hele schooljaar is zo snel voorbij gevlogen, en het zou toch zonde zijn als we die leuke tijden vergeten. Daarom ben ik van plan om, zodra mijn loon weer is gestort, een plakboek te kopen. Laten we er een avonturenboek van maken! Foto's volgen!

    vrijdag 18 mei 2012

    OUTFIT | Dress to impress!

    Ook al is het buiten nog niet zo mooi weer, de zomerjurkjes mogen de kast wel weer uit! Met een vestje of jasje erbij kun je ze ook gewoon in dit weer dragen. Bloemetjes, kleurtjes, kant, het kan allemaal. Het is dat ik weer es geen kleedgeld en zakgeld heb, maar anders zou ik voor de laatste twee jurkjes gaan op het plaatje! Deze vier zijn allemaal van de Pull & Bear, de winkel waar ik op dit moment het meest verslaafd aan ben. Oke oké, na de h&m dan.

    Pull & Bear

    zondag 6 mei 2012

    OUTFIT | Printjes darling!

    ZARA
    Eens even kijken hoor.. Laatste blog; 22 april. En het is nu 6 mei. Dat betekent dat het weer tijd is om een nieuw vet interessant levensverhaal met jullie te gaan delen..

    Afgelopen week was het weer heerlijk voorjaarsvakantie, voorjaar ja. Niet dat we daar nou heel veel van merken met die grauwe lucht, maar laten we er het beste van maken. Afgelopen week ja, helaas, helaas, morgen zitten we gewoon weer op school! Het was een heerlijke week, dat wel, heel veel nieuwe dingen gedaan, waaronderrrrr werken; jaja, Chriss is aangenomen bij de C1000! En ze maakt toch veel blunders haha.

    H&M
    Maar, omdat het zo druk was deze week, heb ik geen één keer kunnen shoppen. WHUT?! Jazeker, niet kunnen shoppen. Maar gelukkig bestaat daar een oplossing; internetshoppen! Niet helemaal ideaal, maar voor wat basic kledingstukken is het prima. Nieuw shortje, vestje, ballerina's, en toillettas kom maar snel!

    Al dat ge-online shop, heeft er ook voor gezorgd dat ik allemaal broeken met leuke printjes tegengekomen! Bloemetjes, slangenprint, en noem maar op! Wat vinden jullie daar van? Ik ben zelf, op de één of ander manier, helemaal weg van de broek met slangenprint van de ZARA.

    zondag 22 april 2012

    PERSONAL | Magic in the air

    Heerlijk om s'avonds in je bed te liggen, met je gordijntjes open om nog even naar de sterren te kijken. Of buiten te lopen, en omhoog te kijken. Sterren hebben zoiets moois, zoiets magisch.
    Dus, op naar buiten, gordijntjes open. En beleef!

    zaterdag 14 april 2012

    PERSONAL | Freedom

    We kennen het allemaal wel. 'Ruim je kamer eens op, het lijkt hier wel een zwijnenstal.' 'Heb je je huiswerk al wel af?' 'Nee hoor, dit weekend ga je zeker niet uit.' 'Schoolfeest?' ...

    Ouders.

    De over ons gezaghebbende mensen in ons leven. We mogen heel erg blij zijn met ze, en het kan bijna niet anders dan dat ze alles voor je eigen bestwil beslissen. Maar soms.. Lijkt het also ze je gewoon puur willen pesten. En als je dan je eigen weg gaat? Nee hoor.

    Give me some freedom. Laat me los. Net als bij vogeltjes moet je ooit zelf leren vliegen, het hoort er bij. Nog een jaartje en dan doe ik alweer examen, en dan gaat pas het echte leventje beginnen. Een opleiding uitzoeken, tsja.. daar gaat nog wel even wat energie in zitten. En als je dan de opleiding hebt gevonden, dan moet je nog al het geld ervoor bij elkaar sprokkelen. Van studiefinanciering tot een lening, van een bijbaantje tot..

    ... je werk.

    vrijdag 13 april 2012

    QUOTES | Life

    Life

    BLOGNEWS | Hate or like?

    Even een hele korte update;

    Na een poosje verveling bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn om deze blog een nieuw uiterlijk te geven. Hate or like? Ik ben benieuwd naar jullie reacties!


    Morgen komt er weer een langere/uitgebreidere blog. 

    zaterdag 7 april 2012

    OUTFIT| Style change by books

    Dus, mijn afgelopen post gingen over paaseitjes en verder allemaal quotes en dat soort dingetjes. Ik heb besloten om het vandaag eens anders te doen. Zoals gewoonlijk. Ze zeggen wel eens dat een weegschaal niet kan kiezen, en daar kunnen ze wel eens gelijk in hebben.

    Afgelopen week heb ik het boek 'Style' van Lauren Conrad, die we allemaal wel kennen van 'The Hills' gereserveerd, en ik kon het boek gister al ophalen! Wat een mazzel! Meteen helemaal doorgespit natuurlijk. En ik kan jullie zeggen, het is een aanrader. Helemaal voor iemand als ik, dan ik, grammaticaal geen idee of het allemaal klopt, maar daar gaat het niet om... Eh, waar was ik ook alweer? 
    Oh ja, als je net als mij dus niet kunt kiezen, is dit boek heel handig. De ene keer als ik ga shoppen kom ik thuis met een stoere, en probably zwarte outfit, en de andere keer met een bloemetjes rokje en shirtjes met kanten afwerkingen. Hoe gaan we dit ordenen? Daarvoor is wel een beetje dit boek, Lauren geeft met haar eigen ingeving, allemaal tips & trucs om er elke dag tip top uit te zien. En niet alleen qua kleren maar ook het gebied van de accessoires, schoenen en niet te vergeten.. de make- up! Ik ben van plan dit boek ook in het echt te gaan kopen.


    Verder heb ik met sinterklaas 'The little dictionary of fashion' van Dior' gekregen. Ik had het boekje ooit een keer op een plaatje gezien, toen ik in een verveelde bui op zoek ging naar.. Jawel, leuke plaatjes. Ook deze is een echte aanrader om er helemaal vrouwelijk uit te zien. En als je je engels leesvaardigheid wilt verbeteren, is dit een leuke smoes om hem te gaan lezen. 

    Dus, op naar de bieb en alles, om die boekjes te halen. En ik zal jullie laten weten als ik een outfit heb gekocht aan de hand van het 'Style' boek. Vanaf vandaag ga ik uitzoeken wat nou mijn eigen echte stijl is,  een echte change dus. Nu hopen dat mijn kleedgeld dat ook leuk vind! 

    zaterdag 31 maart 2012

    PERSONAL | Let's read!

    Het is weer blog schrijftijd! Maar oh oh oh, wat moet ik toch schrijven? Ik kan natuurlijk mijn hele weekje in geuren en kleuren vertellen, maar ik ga ervan uit dat je daar niet op zit te wachten.

    En daarom ging ik opzoek naar plaatjes, en kwam ik op deze terecht. Hihi, wel schattig toch. En het zinnetje klopt ook!
    Het is zo heerlijk als je een boek hebt, waar je echt helemaal in zit. Dat iedereen ondertussen tegen je aan kan praten, maar dat je helemaal bent weg gezonken in het boek. En dat je als het boek uit is, nog de rest van de dag/nacht met het boek in je hoofd zit. En soms, gewoon nog jaren later, terug denkt aan die ene scène. Niet iedereen zal dit hebben, maar soms lees ik zo'n boek, en dat heeft gewoon echt inpact op je ofzo.

    Sentimenteel gebrabbel ja. Kan er ook niet zoveel aan doen.

    vrijdag 23 maart 2012

    PERSONAL | Chocolate easter eggs

    Ze liggen al weer een tijdje in de winkels.. De paaseitjes. En wat zijn ze weer verslavend. Élke keer beweerd mijn moeder weer dat ze volgend jaar pas paaseitjes gaat kopen, als het ook echt pasen is. Wij zijn hier namelijk zo'n gezinnetje dat zo'n zak gewoon in één tot drie dagen met z'n allen op(vr)eten..

    En het handige is dat mijn moeder zelf altijd op iets van een 'chocoladedieet' is, dus zij neemt niets. Mijn broertjes nemen altijd de melkchocolade paaseitjes, en mijn vader de pure. Zo blijven voor mij die heerlijke witte over.

    Dit jaar heeft mijn moeder zo'n tactiek verzonnen, dat ze een potje op tafel zit, met een paar paaseitjes. Als ze op zijn, hebben we pech. Haha mam, je denkt toch niet serieus dat dat plannetje van jou werkt. Op naar die zak!

    HELAAS, plan mislukt. Dit jaar.. heeft mijn moeder de zak verstopt. Jaja, verstopt.
    En geloof me, als je zin hebt in chocola, dan doe je er alles aan om die paaseitjes te vinden. Dus dat betekent alle kasten overhoop halen, in alle hoekjes en gaatjes kijken. Mams ondervragen. En ga zo maar door.. Maar het is niet te geloven, dit jaar houdt ze haar mond, en ze heeft ze écht goed verstopt.

    Dit deed zich een paar dagen geleden voor. Ik had zelf de hoop alweer opgegeven, maar mijn strijdlustige broertjes niet. Toen mijn moeder het 'paaseitjes potje' weer een keertje moest vullen, hebben ze haar gevolgd. Natuurlijk hebben ze dat niet laten merken.. Het hele verhaal heb ik nog niet eens gehoord. Het enige wat ik hoorde toen ik thuis kwam vandaag was; PAASEITJES ZAK. En baf, (vr)eet, (vr)eet, (vr)eet. Zak op. Later hoorde ik ook nog iets van een camera, maar dat lijkt me iets te sterk.

    Iniedergeval, de paaseitjes zak lag helemaal achter een paar administratiemappen, in het administratiekastje. En nog een mooi pluspuntje; er lag ook een chocolade karamel reep van Milka.

    Ik moet écht snel een sport zoeken.

    vrijdag 16 maart 2012

    PERSONAL | Van zomersproeten tot pannenkoeken

    Wauw, vandaag was echt een geweldige dag. De zon brengt zoveel big smiles met zich mee! Let your smile change the world, don't let the world change your smile. Het leek wel alsof iedereen goeie bui had vandaag! En ik kreeg me toch zin om allemaal rondjes te gaan dansen, te huppelen en te springen! Heb vandaag zelfs mijn zonnebril weer eens opgehad, het is alsof je de hele wereld anders gaat bekijken. Ondanks dat ik vandaag gewoon school had, was het niet zo'n erg saaie, slome, afgezaagde dag. We hebben achter onze school een heel groot grasveld liggen, daar sporten we ook wel eens in de zomer, waar iedereen in de pauze gaat zitten. Dan komen de echte zomergevoelens er weer, en dat maakt me echt zo vrolijk. Zo vrolijk dat ik er brabbelverhaaltjes van krijg, en en en.. zomersproetjes.. Ik heb vandaag geprobeerd om een zo groot mogelijke zonnebril op te zetten, zodat de zomersproetjes niet kwamen, maar helaas is dat niet gelukt. Maar laten we óók de sproetjes positief verwelkomen als blijk van de komst van de zomer.

    Na school heb ik met een vriendin de eerste Ben&Jerry's ijs van het jaar gekocht, een 'waar genot'. En jaja, light! Blijkbaar bestaat er tegenwoordig ook al zo iets als light-ijs. Niet dat het er veel gezonder op wordt, maar alle kleine beetjes helpen!

    Alsof het geluk van vandaag nog niet op kon, is het kleed- en zakgeld van vandaag ook weer gestort. En heb ik alweer (oké jongens, ik geef hierbij toe dat ik misschien wel een klein beetje shopverslaafd ben) een geweldige bestelling geplaatst. Niet eens een grote, ik ben trots op mezelf dat ik me zo heb ingehouden! Een bloesje en een broek.
    H&M

    Daarbij natuurlijk wel weer een ketting op mijn verlanglijstje gezet, die ik echt MOET hebben. Tsja, ik ben zo iemand die ervan overtuigd is dat kleren je niet alleen van binnen, maar ook van buiten kunnen veranderen. Ze kunnen niet alleen veranderen hoe anderen naar je kijken, maar ook hoe je naar jezelf kijkt.

    En nu zit ik voldaan achter mn computertje een blog in elkaar te flansen. Nee, ik ben niet iemand die heel goed professioneel kan schrijven. Maar ik schrijf wat er in me opkomt. En ik hoop dat ik voor jullie zo schrijf, dat jullie een beetje mijn gevoel bij een dag of week mee krijgen.  Mijn moeder heeft me nu al zo'n drie keer duidelijk gemaakt dat ik moet stoppen, en nu toch echt naar bed moet, maar jammer voor haar, ik wil zo lang mogelijk van deze dag genieten! Ookal is dat misschien niet het slimste wat ik kan doen, want morgen komt er weer een hele leuke, maar o zo drukke dag aan. Uit school naar de stad met een groep vriendinnen, pannenkoeken eten in een pannenkoekenhuis, en daarna naar de Grote Avond 2012, dat is een soort van grote talentenshow van onze school, en daarna lekker los gaan in de stad. Fijn, fijn, fijn.

    Weten jullie eigenlijk al wat je later gaat doen met je leven? Ik denk daar eigenlijk best veel overna, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil. Leven met de dag, en genieten wat het je geeft. Vooruit kijken kan best eng zijn, want elke dag kan er iets veranderen, iets gebeuren. Hoe ziet je leven er over 20 jaar uit? We don't remember days, we remember moments.

    Oh heh bah, nu is het zo'n lange blog. Dat vind ik zelf altijd heel erg vervelend om helemaal uit te lezen.. Ik hou het liever kort en krachtig! Next time better!