'Shit, waar zijn m'n sleutels?' 'Meneer, ik ben mijn mobiel kwijt, mag ik even de klas uit om hem te gaan zoeken?' 'Vijf seconden geleden lag het hier nog, en ik draai me om, en het is foetsie!' 'Waar is mijn pen?' Dit zijn van die uitspraken die bij mij eigenlijk bijna elke dag wel voorkomen. Vanochtend dus weer. En nooit op een gelegen moment, altijd precies op dat moment dat je nu wel écht moet vertrekken, of dat je dus gewoon in de les zit (wat niet heel erg is, even wat frisse lucht tijdens het aanhoren van de leraar zijn preek is niet mis) ..
 |
| Not to be forgotten |
Maar ik weet het dan ook bijna zeker.. Er zit een gat in mijn tas. Of hij heeft een dubbele bodem, echt. Élke keer als ik iets op z'n plek leg, en ik kijk nog een keer, is het gewoon weg. Hm, misschien zit er wel magie in mijn tas, dat zou natuurlijk ook kunnen. Ik heb ook wel eens geprobeerd om dan gewoon een andere tas mee te nemen, maar nee, helaas, ook daar zit een gat/magie/dubbele bodem in!
Hoe geweldig zou het zijn als er een soort piepdingetje komt, waar je op kan kijken, en die precies zegt waar alles is wat je zoekt! Óf, een personal coach, iemand die alles opschrijft waar je alles laat, en dan zo alles weer terug vindt..
Maar waar zeur ik ook over, er zijn zoveel dingen in de wereld, die zoveel erger zijn. Dus personal coach, laat maar zitten. Nadat ik mijn tas overhoop heb gehaald, mijn jas heb uitgeschut, mijn kamer heb doorgespit.. Ik zal vinden wat ik zoek.
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten