donderdag 6 december 2012

PERSONAL | Wannabe James Bond in een lesauto.

Nadat de telefoon was gegaan voor het maken van een afspraak voor de eerste rijles, begonnen mijn knieën toch eigenlijk wel een beetje te trillen. Best wel spannend. Vandaag was dan die de dag van de gemaakte afspraak, de eerste rijles. De zenuwen begonnen toch wel een beetje op te spelen naarmate de dag vorderde. Wat als het fout gaat? Wat als ik per ongeluk het stuur los laat en er daar prompt een auto staat? Zulke vragen schoten door mijn hoofd.

Mijn ouders zijn natuurlijk ook weer heel typisch. De lesauto kwam aanrijden, en ze begonnen spontaan te joelen en te klappen. Geweldig. Maar daar gingen we hoor, eerst maar eens op naar het industrieterrein. Rondjes rijden, knipperlicht aan en uit, sturen, gas geven, remmen, schakelen, rotondes.. We hebben het allemaal gehad.

Op een gegeven moment zat ik natuurlijk weer een beetje weg te dromen. Ik begon me net een beetje als James Bond te voelen. Elke beweging die je kon maken, kon iets groots aanrichten. Wie weet kan dat paaltje wel een gigantische explosie aanrichten, je weet maar nooit. Ondertussen steeds sneller en sneller. Met de normale 10 km/uur op mijn oude vertrouwde fietsje, was die 60 km/uur toch opeens wel snel. En dat alles met de thema song in m'n hoofd.

Helemaal in dromenland dus, maar toen verscheen er opeens een kat. Helemaal uit het niets.. Hoppa, stuur werd natuurlijk snel overgenomen. Gelukkig leeft de kat nog, en hoefden we hem niet te begraven. We waren in ieder geval weer even terug in de realiteit.

Dus alles staat nog, geen explosies, geen mensen die zijn aangereden. Dat valt nog best mee voor een meisje met blonde haren hè. En wat was het super geweldig! Nooit gedacht dat ik het zo leuk zou gaan vinden. Op naar die tweede les! En tot dan? Ik kan de hele wereld aan. Net als James Bond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten