Een warme zomerbries, het strand op een afstand van 5 stappen. Straten die zo droog van de zon zijn dat je slippers onder het stof komen te zitten, de geur van chloor die nog in je bikini of zwembroek zit. Daar loop je. Niet te snel, niet te langzaam, van schaduw naar schaduw. Af en toe blijf je staan, kijk je omhoog, en komt er een warme gloed van de zon op je gezicht..Je hand reikt naar je broekzak, en je pakt je mobieltje eruit. Je kijkt naar de Buienradar. De mooie zomerse droom verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Het lokale weer ligt onder het vriespunt, witte vlokjes die naar beneden dwarrelen, Twitter vol met witte foto's en haat berichten over de NS. Het is weer winter. Voor de tweede keer in één seizoen. Kruiken, dikke truien en sloffen worden weer uit de kast gepakt. Broertjes die je niet meer herkent, omdat ze ergens ondergedompeld zijn in een skipak, bedolven onder mutsen, sjaals, en dikke handschoenen. Moeders die de spullen weer bij elkaar halen om erwtensoep en warme chocolademelk te maken. De verwarming die overuren draait. Winter, met een droom van de zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten